Samen Nederlands praten

UTRECHT Biltenaar Boudewijn ‘t Hart helpt graag mensen en heeft iets met taal. Rami Khwai is een Syrische vluchteling die wacht op de behandeling van zijn asielaanvraag. Elke maandagavond praten ze samen Nederlands, om daarna muziek te maken met andere asielzoekers.

Door Julie Houben

Als een vriend “Ik ben zo blij met Boudewijn”, vertelt Rami (43) tijdens zijn wekelijkse taalles in de noodopvang van het COA in het Star Lodge Hotel in Utrecht. “Ik woon hier nu vier maanden met mijn vrouw en twee dochtertjes. We wachten op de start van onze asielprocedure. Geen idee hoe lang. Die onduidelijkheid maakt het heel zwaar. Ondertussen mag ik niet werken en heb ik ook geen recht op officiële taalles. Gelukkig zijn er een aantal vrijwilligers die hier elke maandagavond taallessen geven. Ik werd gekoppeld aan Boudewijn. Hij voelt inmiddels als een vriend.” 

Ter Apel Ook Boudewijn (80) geniet van zijn wekelijkse avondje met Rami. “Hij spreekt goed Engels, dat helpt als ik ingewikkelde grammaticale dingen moet uitleggen. Maar wat we vooral doen is Nederlands praten. Dat vind ik veel belangrijker dan de focus op d’s en t’s, waar in de officiële taallessen vaak toch de nadruk op ligt. Praten is de basis van onderling contact. En ook de basis om jezelf te redden in het dagelijks leven. Het is zo fijn om mensen zoals Rami te helpen met iets wat mij nauwelijks moeite kost. Ik leer trouwens ook nog dingen van Rami, bijvoorbeeld over hoe toepasselijk de naam van Ter Apel is.” Rami lacht hartelijk. “Ik zat daar een paar weken in een tochtige tent met onze vier maanden oude baby. Spreek Ter Apel maar eens in het Engels uit, dan snap je meteen waarom die naam zo goed bij deze plek past: terrible.”

Fietslessen Boudewijn mag dan 80 jaar zijn, hij zit niet graag stil en kijkt altijd wat hij nog meer kan betekenen voor de mensen die hij begeleidt. Ook in De Bilt begeleidt hij regelmatig statushouders als taalcoach, via Stichting Vluchteling De Bilt. Maar Rami en zijn gezin hebben inmiddels wel en plekje in zijn hart, dus hij helpt ze waar hij kan. “Voor Rami’s dochter van vier heb ik een school gevonden, waar ze terecht kan. Zij spreekt al beter Nederlands dan haar vader. Toen moest er ook een fiets komen, om haar naar school te brengen. Die heb ik ook via via geregeld. Mijn volgende plan is fietslessen voor vluchtelingen organiseren, hier of in De Bilt, want de meeste moeders kunnen niet eens hun kind naar school brengen omdat ze niet kunnen fietsen. Rami kan het gelukkig wel.”

Samen muziek maken Ondertussen begint Rami onrustig te bewegen. “Het is genoeg voor vandaag.” Met deze zin kondigt hij het volgende vaste onderdeel van de maandagavond aan: samen muziek maken met mede-asielzoekers in een ander lokaaltje. Boudewijn gaat ook mee. Onder begeleiding van twee Utrechtse musici zingen zo’n 25 mannen, vrouwen en kinderen liedjes in het Farsi, Arabisch, Turks, Koerdisch en Nederlands. Iedereen geniet zichtbaar.