Column Martin van Veelen: Omdenken

Aan de vooravond van de zesde week van het thuisonderwijs schrijf ik deze column en ben ik in afwachting van de persconferentie van dinsdagavond 21 april. Als u deze column leest, dan heeft u met ongeveer acht miljoen medekijkers gehoord en gezien hoe we verder gaan in onze strijd tegen het corona-virus. Voor de twee onderwerpen waarvoor ik ben gevraagd om columns te schrijven is het ene onderwerp een hoofdzaak: het onderwijs en het andere een belangrijke bijzaak: voetbal. In mijn werk moet ik veelvuldig hoofdzaken van bijzaken onderscheiden, dus in dit geval zal ik me richten op het onderwijs. Enkele jaren geleden hadden we met al het personeel van Delta een presentatie over Omdenken van Berthold Gunster (Google maar). In deze ingewikkelde tijd zijn de principes van Omdenken heel toepasselijk. Helaas geven deze principes geen antwoorden op het bestrijden van het virus, maar helpen ze ons wel bij het omgaan met organisatorische problemen.

Zes weken geleden gingen de kinderen en hun juffen en meesters nog gewoon naar school. Er werd lesgegeven zoals we gewend waren. En toen ineens was het anders. Op die eerste maandag moesten de scholen ‘omdenken’ en wat hebben ze in korte tijd veel bereikt! Natuurlijk kan het altijd anders en soms beter. Niet alle kinderen hebben we thuis goed aan het schoolwerk. Niet alle leerkrachten konden dit zomaar in een keer goed. Niet alle ouders konden er thuis goed mee om gaan. Maar de overgrote meerderheid heeft het prima gedaan. Dat diverse media en sommige politieke partijen zo stressen over enorme achterstanden, vind ik echt te kort door de bocht. De kinderen zijn er echt niet dommer op geworden hoor. In onze gemeente hebben de scholen naar beste eer en geweten gehandeld. De meeste kinderen doen hun thuiswerk goed en de leerkrachten krijgen ook steeds meer grip op de kinderen die moeite hebben met thuisonderwijs.

Na de meivakantie gaat het vermoedelijk weer anders, maar hoe? Over 48 uur weet ik meer. U heeft onze premier inmiddels horen vertellen dat…? Laat ik er maar van uit gaan dat de scholen gefaseerd open gaan: 150 cm afstand tussen personen, hoeveel personen passen in een lokaal, bovenbouw, onderbouw, leerkrachten die wat ouder zijn en niet op hun kleinkinderen mogen passen, ouders die bang zijn om hun kind naar school te laten gaan, ouders mogen de schoolgebouwen niet in, hoe zit het met het onderzoek van het RIVM inzake die 100 gezinnen, in hoeverre verspreiden kinderen het virus, en vast nog veel meer onderwerpen waardoor je zou kunnen zeggen: nee, het kan dus niet.

Maar onze economie dan, zou het niet fijn zijn als meer ouders weer wat meer gewoon naar hun werk kunnen. En als we niet (gefaseerd) open gaan en langer doorworstelen op de huidige weg, hoelang dan nog? Ik ben nu nog niet zo bang voor algemene achterstanden, maar ik zie natuurlijk wel dat de verschillen tussen de kinderen toenemen. Er moet dus wat gebeuren. Hoe? Gezondheid boven alles, gebruik in ieder geval het gezonde verstand en het kan anders dan we gewend zijn: Omdenken!

Vorige week werd mijn mening gevraagd over een andere indeling van vakanties door het jaar heen. Ik reageerde vrij bot met ‘Henk, daar houd ik me nu niet mee bezig, eerst corona’. Nu na het schijven van deze column: ik moet hier zeker over omdenken, wie weet?

Martin van Veelen