‘Het is altijd weer een verrassing’

door Astrid van Walsem

Het begint allemaal met een zaadje

Verstopt naast het KNMI liggen de volkstuintjes van het Kloosterpark. Deze zomer maken wij kennis met enkele tuineigenaren.

De Bilt - Istrie van den Brink geniet samen met haar man al tien jaar van hun tuin. Het weelderige groen, de geur van de bloemen en de aanblik van de fruitbomen doen je even vergeten waar je bent.

‘Gedurende de zomer voorziet de tuin in al onze groente- en fruitbehoefte. En eigenlijk hoeven we ook nooit een bos bloemen te kopen, want ook bloemen groeien hier. En die bramenstruik, dat was een stekje uit de moestuin van mijn vader. Ik ben eigenlijk een plattelands meisje opgegroeid in de Betuwe met een eigen moestuintje. Vele jaren later hielp ik mijn vader wekelijks met zijn moestuin totdat hij overleed in 2007. Daarna kreeg ik heel sterk de behoefte om een eigen moestuin te hebben en zodoende zijn mijn man en ik bij het Kloosterpark terecht gekomen. Uit het schuurtje van mijn vader heb ik zijn klompen, kleine schoffel en spa en kruiwagen meegenomen naar deze plek. En aan het stekje van de bramenstruik van mijn vader heb ik deze volle bramenstruik te danken.

Het leuke is dat een van mijn kleinkinderen, Luuk, ook een klein moestuintje heeft in deze tuin. Hij is er supertrots op. Er groeit een zonnebloem, een prei en een paar aardbeitjes. En nu willen onze andere drie kleinkinderen ook zo’n tuintje, maar die moeten eerst vijf jaar worden. We gebruiken geen gif in de tuin en het is wonderlijk hoe goed de natuur alles regelt. Kijk deze aardappelplanten zaten onder de Colorado kevers. We hebben ze handmatig verwijderd. Ik had de planten eigenlijk voor dit seizoen opgegeven, maar moet je nu eens kijken! En zie je de pop van een lieveheersbeestje op dat blad? Een larve van een lieveheersbeestje eet wel 200 luizen per dag. Hoe mooi is dat? Ik ben gefascineerd door hoe alles groeit en bloeit. Het begint allemaal met een klein zaadje. Elk jaar leren wij weer iets bij over de gewassen, insecten en ziektes, want het gaat niet met elk gewas altijd in een keer goed. Ik zeg altijd maar; ieder jaar is een nieuwe kans.’

Onthaasten dankzij de tuin

‘Het sociale aspect van de tuin vind ik ook heel waardevol.
En daarnaast is dit plek voor mij om te onthaasten. De mensen helpen hier elkaar en dat is heel fijn. Zo weet ik dat er bijvoorbeeld tijdens onze vakantie goed op onze tuin gepast wordt.

En het contact met mijn tuinbuurvrouw Fatima uit Afghanistan vind ik ook heel bijzonder. Wij leren veel van elkaar. En het leuke met iedereen hier is om planten en bloemen met elkaar uit te wisselen. Het is altijd weer een verrassing wat ik krijg.’