Kapper Hans: een begrip in het dorp

21 december 2018 om 19:12 Algemeen

‘Een kapperszaak is een Praathuis’

Al 46 jaar is Hans Stevens kapper in Maartensdijk. Hij woont er niet maar zijn hele sociale leven speelt zich af in het dorp. Sommige gezinnen knipt hij al drie generaties lang. Voor hem geen extra stress rond de kerst. ‘Ik knip vooral jongens en mannen, dat is toch anders.’

door Julie Houben

Maartensdijk - Kapper Hans, zoals iedereen hem kent, is al 70. Maar dat is geen reden om te stoppen. ‘Ik geniet nog volop van mijn werk, wat moet ik thuis doen?’

Zijn vader had een kapperszaak, zo rolde hij het vak in. ‘Bij mijn vader in de zaak hing deze prent van ‘De Vergulde Hand’. Zo wilde ik het ook. Als kapper run je een Praathuis. Je doet iets nuttigs en tegelijk is er altijd gezelligheid en contact met de mensen in je stoel. Blijkbaar vertellen mensen gemakkelijk dingen tegen mij. Ik heb ooit gelezen hoe dat werkt. Mensen ervaren een drempel voor fysiek contact. Maar bij een kapper en bijvoorbeeld ook een fysiotherapeut moet je wel over die drempel heen. Dan ga je als vanzelf een beetje open en praat je sneller over zaken die je bezighouden.’

Hans merkte dit voor het eerst toen hij als jonge kapper in de jaren ‘60 op de Vliegbasis in Soesterberg Amerikaanse soldaten in zijn stoel kreeg, die in Vietnam hadden gediend. ‘Dat waren heftige gesprekken. Sommigen hadden overduidelijk een PTSS, al kenden we dat woord toen nog niet.’

In zijn zaak in Maartensdijk gaan de gesprekken veel over wat er in het dorp allemaal speelt. ‘Ik ben een geschiedenisfreak, dus ik smul van alle verhalen van oudere dorpelingen over hoe het er vroeger aan toe ging. Soms nemen ze foto’s mee. Maar ook jongeren doen hun verhaal. Zo klaagden een aantal jongens: ‘er is hier nooit eens een feest met oud en nieuw.’ ‘Kom met alle vakkenvullers hierheen, dan regelen we wat, ik heb wel ingangen’, zei ik toen. En zo kwam er een ruimte waar we jarenlang een mooi oud en nieuw-feest voor de jeugd vierden.’

Stoelen erbij
Op zaterdag is het bij kapper Hans een echt Praathuis. ‘Dan knip ik zonder afspraak en is het de hele dag door gezellig druk. Ik heb maar een klein zaakje, maar dan zetten we er gewoon wat stoelen bij en heb ik vaak vier man tegelijk in de zaak. Net als op de prent. Sommigen komen bewust voor een kopje koffie en een praatje. Extra fijn als je bijvoorbeeld geen partner meer hebt.’
Discussies
Als het aan Hans ligt worden de gesprekken ook af en toe discussies. ‘Ik hou wel van wat leven in de brouwerij.’ Zo heeft hij morgen, voor wat extra kerstsfeer, een noten- en een kaasman en live muziek buiten voor zijn zaak geregeld. ‘Ik zorg voor de warme chocolademelk.’ Verder geen kerststress, als herenkapper, aldus Hans.

Aan het einde van het gesprek wil de verslaggever de tekst nog even mailen voor eventuele foutjes. ‘Ik heb geen mail.’ En als er dan een fout in staat? ‘Dan discussiëren we daar lekker over hier in de zaak.’

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie