Theater in het Groen druk met nieuwe voorstellingen

Na het succes van de voorstelling “Don Quichot” dat vorig jaar op landgoed Eyckenstein voor vijf uitverkochte avonden zorgde, zijn de mensen van Theater in het Groen druk bezig met de voorbereidingen van hun nieuwe voorstelling “Penelope & de vos”.

“Penelope & de vos” is een tweeluik over de kracht van het verlangen. De voorstelling bestaat uit twee aparte eenakters, waarin de hoofdpersonen –elk op hun eigen wijze- verlangen naar een betere toekomst voor henzelf. Maar soms heeft het lot andere plannen in petto.

De eerste eenakter “Serenade” speelt zich af op een tweederangs camping, waar twee vrouwen dromen van een betere toekomst. De komst van een charismatische, mysterieuze bezoeker lijkt het antwoord op hun onvervulde verlangens, maar het is niet alles goed wat er blinkt. De onderlinge relaties komen flink onder druk te staan, de spanning stijgt, en een heftige climax lijkt onafwendbaar. ‘Serenade’ is een voorstelling over een wolf in schaapskleren, broeierige nachten, en passie in een Kip-caravan. De tweede eenakter is het stuk “Odysseus”. In deze bewerking van het wereldberoemde werk van Homerus wacht de mooie Penelope al jaren op haar man Odysseus, die vocht in de Trojaanse oorlog. Zijn terugkeer naar huis wordt keer op keer gedwarsboomd door de Griekse goden, die zich gedragen als wispelturige, ijdele en afgunstige pubers. In het stuk zijn de stervelingen enkel speelballen van de grillen en luimen van de goden.

Zoals altijd kiest Theater in het Groen ervoor om haar stukken te spelen op onverwachte en intrigerende locaties. Dit keer zijn dit een boomkwekerij op de Groenekanseweg in Groenekan, en een nabij gelegen weiland. “Na de grootschaligheid van “Don Quichot” wilden we dit jaar weer eens iets kleiners doen. Deze twee eenakters geven het publiek de gelegenheid zo ongeveer met hun neus op de spelers te staan, waardoor er een intimiteit ontstaat die heel bijzonder is”, aldus artistiek leider Timon Blok. “Het concept van twee aparte voorstellingen onder één paraplu, waarbij het publiek beide stukken achter elkaar ziet, hebben we al eerder toegepast, en is goed bevallen. Juist de afwisseling om het ene jaar iets groots en spectaculairs te doen, en het jaar daarna iets kleins en intiems zorgt voor voldoende afwisseling voor zowel publiek als spelers.”