Homo

29 maart 2019 om 10:29

Al vanaf mijn vroegste jeugd in de kerk weet ik dat er heel veel mensen zijn die totaal anders geloven dan ik. Mij heeft dat altijd enorm nieuwsgierig gemaakt en tegelijk ook wel behoorlijk onzeker. Het blijft toch een onwennig avontuur om in die dynamiek van al die mogelijkheden uit te vinden wat je eigen geloof is.

Ook bij anderen zag ik die onzekerheid terug, zeker toen ik theologie ging studeren. Maar waar ik de onzekerheid behield, tot in mijn werk als pastor toe, leken velen van hen die toch langzaam maar zeker in te wisselen voor een bepaald soort zekerheid. Op een of andere manier kregen zij de waarheid beter in pacht dan ik. Sommigen voorzagen zich van de overtuiging dat zij te midden van de dynamiek dan toch een ware vorm van geloof hadden, anderen verschoven in het spectrum naar een dergelijke positie. Weer anderen vonden een niche binnen een stroming waarin ze zich gingen uitleven. Mensen bij wie ik me echt thuis kon voelen, mensen die de twijfel omarmden, mensen die wisten en lieten zien dat daarin de kansen liggen, die vond ik maar weinig.

Ondertussen steeg mijn nood aan die mensen, want in mijn studie theologie ontdekte ik dat christenen niet alleen maar goed waren. Ik kwam ervoor uit dat ik homo ben, nou…dat valt niet bij iedere christen in goede aarde. Mijn geloof kreeg ook scherpe randjes. En ik twijfelde: hoe kan het nu toch dat mensen namens God zeggen dat jij niet deugt - en God vervolgens de zwijgende derde is? Dat heeft me een dissertatie opgeleverd, zeg ik wel eens gekscherend. Maar dan wel zonder dat ik het antwoord op die vraag heb gevonden.

Wie de twijfel omarmt, tot in het hart van het christelijk geloof, ziet dat het hele geloof berust op waaghalzerij. Als Jezus zijn leven niet gewaagd had, tot in de dood, had mijn hele geloof niet bestaan. Dat troost me als ik mezelf op het spel zet, bijvoorbeeld met de kop boven deze column. Geloven is steeds weer mezelf op het spel zetten, mezelf wagen, in een dynamiek die ik niet overzie en die me ook de kop kan kosten. Het lastige daarbij is: ik wil geen gelovige diens zekerheid ontnemen. En tegelijk: mijn ervaring is dat geloven niet voortkomt uit waarheden, maar opkomt in vragen waarop ik geen antwoord heb.

Geurt Roffel

Kunnen katholieken en protestanten samen verder?

AMERSFOORT Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de RvK Amersfoort wordt op zaterdag 18 mei in de Ontmoetingskerk in Amersfoort-Vathorst een middag georganiseerd rondom de vraag: Is na vijf eeuwen scheiding van de kerken van Rome en Reformatie hereniging mogelijk?

Voormalig PKN-scriba Arjan Plaisier houdt een lezing onder de titel 'Luther zou niet uit de RKK van vandaag zijn gestapt'. Een tweede lezing, van rooms-katholiek theoloog Marcel Poorthuis is getiteld 'Toenadering vanuit eigen kracht'. De discussie tussen de sprekers en met de aanwezigen wordt geleid door dr. Bert de Leede. Inloop vanaf 13.30 uur.