Martijn Kardol aan het werk in zijn tuin. ,,Het is nu nog een vrij zielige moestuin, maar er is perspectief.''
Martijn Kardol aan het werk in zijn tuin. ,,Het is nu nog een vrij zielige moestuin, maar er is perspectief.'' Elysa Koeleman

'Onze eigen koffie thuis in de tuin is [helemaal niet verkeerd]'

12 juni 2020 om 08:53

Hoe gaat het met uw eigen gemoedstoestand?

Eigenlijk best wel goed. In het begin van de coronacrisis had ik het af en toe lastig door alle horrorverhalen uit Italië en de onzekerheid over mijn eigen gezondheid en die van mijn geliefden. Nu is er alleen soms nog onzekerheid over wat de toekomst ons gaat brengen, maar dat heeft iedereen wel, denk ik.


Kent u mensen die corona hebben of hebben gehad?
Ik ken gelukkig alleen mensen die in meer of mindere mate grieperig zijn geweest en van wie de huisarts alleen vermoedde dat het om COVID ging, omdat er toen nog niet zo uitvoerig werd getest als nu. Ik ken gelukkig niemand die in het ziekenhuis is beland.


Hoe gaat u om met de RIVM-richtlijnen?
Ik heb vanaf het begin de richtlijnen best wel strikt opgevolgd. Ik ben vooral veel vaker mijn handen gaan wassen en sprak in het begin ook even niet af met mijn ouders. Nu zien we elkaar wel weer, maar proberen we zoveel mogelijk afstand te bewaren. Het is soms weleens lastig, ik vergeet weleens iets, maar over het algemeen gaat het nog steeds best goed.


Wat vindt u van het optreden van de regering?
Ik vind dat we erg blij moeten zijn met de regering die ons door deze crisis heen probeert te loodsen. Achteraf zal blijken dat er ongetwijfeld veel mis zal zijn gegaan, maar ik heb geen moment getwijfeld aan de goede intenties van onze beleidsmakers. We mogen echt heel blij zijn dat we op dit moment niet in een land leven met een idioot aan het roer... Vul zelf maar in waar ze dat wel hebben.


Wat mist u in de coronatijd?
Uiteraard het optreden zelf. Ik heb een keer online opgetreden vanuit mijn huiskamer. Dat was wel leuk, maar niets is zo leuk als de rechtstreekse reactie van het publiek dat recht voor je neus zit.


Al op een terrasje geweest?
Zeker, meteen op 1 juni. We hadden er enorm naar uitgekeken, we gingen best wel vaak even uit. En ik dacht ook dat ik het enorm had gemist…


Maar?
Het viel een beetje tegen. Het was eigenlijk hetzelfde als voorheen. Misschien had ik er een te romantisch beeld van. Het was leuk, maar ik was er niet kapot van, zo van ‘tjonge wat heb ik het gemist zeg’. Integendeel, ik ben mijn eigen tuin meer gaan waarderen. Onze eigen koffie thuis in de tuin is helemaal niet verkeerd en het eten is er ook erg lekker.


Heeft u vakantieplannen?
Een nieuwe voorstelling maken en spelen! Verder eigenlijk nog helemaal niets. Deze zomer hebben we er ook waarschijnlijk niet echt geld voor, dus gelukkig hebben we een heerlijke tuin en een opblaasbaar zwembadje. Nu nog hopen op mooi weer.


Volgt u het coronanieuws op de voet?
Zeker, ik lees nog steeds elke dag de krant.


Wat verwacht u van de komende weken?
Ik hoop dat we verder kunnen op de ‘routekaart’ die we van premier Mark en minister Hugo hebben gekregen. Het zou fijn zijn als we in de theaters ook weer meer bezoekers zouden mogen ontvangen.


Zijn er positieve dingen die u meeneemt uit deze crisistijd?
Ik ben mijn eigen huis en tuin veel meer gaan waarderen, doordat we er nu veel meer tijd samen hebben moeten doorbrengen. Anders wilden we altijd ergens naartoe en hadden we nooit de rust om eens lekker te gaan zitten. En ik hoop dat we de compassie die we als mens naar elkaar hebben getoond kunnen behouden. Dat we voor elkaar zorgen en naar elkaar blijven omkijken, ook als er niet een eng virus is dat rondwaart.


Komt u nog vaak in Barneveld?
Mijn ouders wonen in Barneveld, zijn geboren en getogen Barnevelders. Ik loop er niet de deur plat, maar ik ben zeker een of twee keer per maand in Barneveld. Mijn vriendin, een echte Amsterdamse, neem ik ook weleens mee naar Rose Garden. Het eten is daar heel erg lekker. Door de 'lockdown' zijn we ook wat vaker naar het buitengebied gegaan om te wandelen. In de stad leef je heel dicht op elkaar, hier is er meer ruimte en is het gemoedelijker.


U was 18 jaar toen u wegging uit Barneveld en woont tegenwoordig in Amsterdam-Zuid. Hoe kijkt nu nu naar Barneveld?
Pas geleden was ik in de buurt van het huis waar ik als kind woonde en zag dat het helemaal is volgebouwd, met Veller. Dat vond ik wel even schokkend. We hadden destijds een prachtig uitzicht op het platteland. Je zag de boeren bezig op hun land, de koeien stonden in het weiland, we speelden in de sloot... Dat hele panorama van mijn jeugd is nu helemaal weg. Jammer, maar ik begrijp het wel hoor. Ik wist ook niet beter dan dat er woningen zouden komen.

Van de week kwam ik er trouwens ook achter dat de Prins Willem Alexanderschool waar ik als kind op zat, verhuisd is. En dat gold al veel eerder voor het Johannes Fontanus College. (Lachend:) Het lijkt er bijna op alsof Barneveld elke herinnering aan mij wil uitwissen.


Uw voorstelling 'Welkom', zou ook in Barneveld worden uitgevoerd. Die ging niet door. Wat is de nieuwe datum?
Ik had de voorstelling al vijftig van de tachtig keer uitgevoerd en Barneveld stond voor eind maart op de planning. Het was bijna zover. Toen de maatregelen in eerste instantie golden tot eind maart, had ik er al een hard hoofd in dat we weer zouden kunnen beginnen. De voorstelling werd naar juni verplaatst, maar dat bleek te ingewikkeld. Het is voor de theaters ook een enorm gepuzzel. Daarom is de voorstelling nu uitgesteld naar volgend jaar.


Had u er erg naar uitgekeken?
,,Ja, een optreden is Barneveld is altijd speciaal. Geen enkele voorstelling is hetzelfde, ik pas altijd wel het een en ander aan, maar omdat ik Barneveld goed ken, weet ik ook meer grappige en gevoelige dingen. Bovendien speel je voor bekenden. In de zaal is het dan vaak van ‘oh ja die’. Dat is heel anders dan bijvoorbeeld Hellevoetsluis. En na afloop is het ook altijd erg gezellig. Wel moet je in Barneveld de boel altijd wat aanslingeren. De kat wordt even uit de boom gekeken. Maar als dat is gebeurd, dan is het een warm bad.


'Welkom' is dus uitgesteld, maar u speelt binnenkort wel een andere voorstelling: 'In tijden van corona...'
Het is een soort tussenoplossing. Deze nieuwe voorstelling heb ik bedacht speciaal voor de donkere zomermaanden van de coronapandemie. Theaters mogen nu nog maar open voor dertig man, dan heb je een bioscoopachtige setting. Vanaf juli zijn er al wat meer mogelijkheden: dan mogen de theaters volgens de routekaart van Mark en Hugo weer honderd man toelaten. Daarom bedacht ik een voorstelling die in juli en augustus wordt uitgevoerd. Ik wilde weer met iets bezig zijn en ging gewoon schrijven. Daar gebruik ik de hele maand juni voor. De actualiteit gaat zo snel, daar wilde ik nu iets mee doen, over een jaar is het oud nieuws. Het is een voorstelling van drie kwartier tot een uur, die aansluit bij de beperkingen die de theaters nu nog hebben: een beperkt aantal bezoekers en geen toiletbezoek. Het gaat over vanalles dat me de afgelopen maanden opviel, zeg maar de grappige kant van de coronacrisis.


Wat komt zoal langs?
De boa’s, het applaus voor de zorghelden, de gebarentolk, drie maanden thuis met je vriendin... Maar het gaat niet alleen direct over corona. Ik begon me te realiseren dat je in de stad volledig van anderen afhankelijk bent voor je eten. Ik heb een tuin, maar daar groeit nooit wat. Althans, niet wat ik wil, dat gaat allemaal dood. Ik heb onlangs wel een tomatenplant van mijn moeder gekregen. Die doet het nog goed, hij is nog groen, dus dat biedt perspectief.


Deze speciale voorstelling is in de zomerperiode te zien in onder meer Apeldoorn, Den Bosch en zelfs Bergeijk. Waarom niet in Barneveld?
Sommige theaters staan in de zomerperiode open voor voorstellingen, andere niet. In Apeldoorn is het theater verbouwd tot een clubachtige setting, met tafeltjes en stoeltjes, speciaal voor een publiek tot honderd man. Ik weet niet of het Schaffelaartheater wil, maar ik sta te popelen hoor, laat ze maar komen.


Aan wie zou u graag een muzikale groet willen overbrengen en met welk muzieknummer?
Aan iedereen die zich de afgelopen maanden zo ontzettend hard heeft ingezet voor onze gezondheid en dan met mijn favoriete nummer Home Again van Michael Kiwanuka.


Heeft u tot slot nog een advies voor de inwoners van de gemeente Barneveld?
Blijf nuchter, zorg goed voor elkaar en eet zo veel mogelijk Haantje Pik.

Aan het werk in de (nu nog vrij zielige) moestuin ,,In onze tuin!''