Janine Bastian is 100 jaar
25 maart 2024 om 11:13 MensenZEIST/DE BILT Heel dankbaar, altijd blij en tevreden. De honderdjarige Janine Bastian geniet van kleine dingen en -volgens jongste zoon Paul- heeft ze een grote levenslust. ,,Een jaar geleden was ze heel ziek en kijk haar nu eens gelukkig zijn.’’
Op 19 maart 1924 werd Jantje van der Werf geboren in de stad Groningen. Ze was de oudste van twee dochters in een eenvoudig gezin. Haar vader was lagere beambte bij de spoorwegen. In 1929 begon de crisis, een onrustige tijd voor de familie. Het gezin verhuisde met de kostwinner mee naar Haarlem, Woerden, Utrecht. De dochters gingen van school naar school. Jantje was bovengemiddeld slim en ging naar de vijfjarige HBS. Zestien was ze, toen de Duitsers Nederland bezetten en haar wereld dichtging. Met haar vader maakte ze hongertochten; op de fiets naar het noordoosten van ons land, op zoek naar eten. Sieraden wisselen voor vlees en meel en in 1944 spoorbielzen stelen om op te stoken. Met haar opleiding vond ze een goede baan op het hoofdkantoor van de NS en daar ontmoette ze haar latere echtgenoot, een klassieke spoorman. Hij noemde haar Janine, een voornaam waarbij ze zich prettiger voelde. In 1950 trouwde ze en kreeg ontslag. Zo waren de regels, voor een vrouwelijke ambtenaar toen.
De woningnood was groot, in de jaren van wederopbouw en dus trok het jonge paar in bij de schoonvader van mevrouw, in Bilthoven. Hun eerste kind, een meisje, werd geboren toen ze een eigen huis hadden, in De Bilt. Daarna kwamen nog twee jongens. Het gezin genoot van mooie vakanties. Door zijn baan bij de Spoorwegen maakten ze reizen in een eersteklas coupé naar bestemmingen in Italië, Duitsland en Zwitserland. In haar woonplaats De Bilt was Janine Bastian actief bij de NPB in De Woudkapel en bij de gemeentelijke woningtoewijzingscommissie, een orgaan dat sociale huurwoningen verdeelde. Sociaal bewogen is ze trots op het speldje dat ze kreeg toen ze zeventig jaar lid was van de PvdA.
Tot haar tachtigste zwom ze elke week in zwembad Brandenburg. Tot haar 95e jaar woonde mevrouw zelfstandig in Bilthoven. Daarna verhuisde ze naar De Koperwiek, een woon-zorgcentrum. Een klein jaar geleden kwam mevrouw in een rolstoel terecht en verhuisde ze naar Bovenwegen. Af en toe houdt ze een ‘beddag’, maar meestal doet ze met plezier aan geboden activiteiten mee.
