Ruimte

De eerste uitgeleide die ik meemaakte betrof iemand van mijn leeftijd, met kinderen in de leeftijd van mijn eigen kinderen. Ik was bezig in de moestuin, stond aan de zijlijn, maar het raakte me enorm. Ik zag de familie elkaar opwachten, bij het bankje in de tuin. Een arm om een schouder. Iemand wees naar de rozen, een kind maakte een radslag over het gras en plukte een paar frambozen uit de moestuin.

Aan het eind van diezelfde ochtend liep ik met een mand vol snoeiafval langs mijn tuincollega’s. De een op haar knieën onkruid aan het wieden, een ander grasmaaiend, een volgende peinzend over hoe toch dat nieuwe kasje in elkaar te zetten en weer een ander net klaar met zaaien.

Er zit veel liefde in de tuin van Hospice Demeter. Door goed voor de tuin te zorgen, willen we goed voor de patiënten en hun naasten zorgen. Opdat er een plek is waar ze kunnen zitten, wandelen, beleven. Waar ruimte is. Omdat soms iets te groot is om in woorden te kunnen vatten.

Paulion, tuinvrijwilliger

Uit het leven, in het hospice

In deze rubriek krijgen we maandelijks een kijkje achter de deuren van het Hospice Demeter. Elke keer beschrijft een van de vrijwilligers een leuk, mooi of ontroerend moment, die hij of zij heeft meegemaakt.

www.hospicedemeter.nl