Een terrasgesprek in vakantiesfeer

Het is midden oktober maar het lijkt wel zomer. De terrassen zitten nog steeds vol. Op het terras van Joos in De Bilt treffen we de zussen Olga en Joke, allebei met een reisgids voor zich. ‘We gaan een riviercruise boeken.’

De Bilt - ‘Elke woensdag is het zussendag’, vertelt Joke (81). ‘We doen eerst een yogales in Verzorgingstehuis Weltevreden hier vlakbij en dan lunchen we samen. Vandaag lekker op het terras.’ Wel zit-yoga’, vult Olga (74) aan, ‘want ik heb last van artrose.’

De zussen genieten volop van dit wekelijkse uitje samen. Joke: ‘We zijn allebei mantelzorgers, dus even tijd voor ons zelf is heerlijk.’ De man van Olga gaat elke dag een paar uur naar de dagopvang. ‘Hij kreeg steeds meer spieruitval nadat hij 15 jaar geleden bestraald werd voor een hersentumor. Maar ik heb hem in elk geval nog thuis.’

Joke’s man woont in de gesloten afdeling van verpleeghuis De Biltse Hof in Bilthoven. ‘Hij heeft Parkinson en is zo beweeglijk dat ze hem soms moeten vastbinden. Vroeger was hij hobbyist. Hij knutselde echt alles in elkaar. Dat wil hij nog steeds. Laatst had hij de poten uit een tafel gedraaid. Dat kan natuurlijk niet.’ Ze gaat graag naar hem toe. ‘Hij leeft helemaal op als ik kom.’

De zussen hebben een diepe band. Olga: ‘Het voelt alsof we een tweeling zijn, al zit er 7 jaar tussen. We roepen zo vaak: O, dat heb ik ook!’ Joke lachend: ‘En onze mannen heten allebei Joop en we geven ze allebei te eten.’

Er is één groot verschil, bedenkt Olga. ‘Joke is een koukleum en ik heb het altijd warm.’ Op het dek van een cruiseschip zit ik in een zomerblousje en Joke zit met een dekentje om haar benen!’

De volgende cruise gaat langs de Hanzesteden. Waarom geen zeecruise? Joke: ‘Dan zit je maar op zee met al die golven en verder niks te zien. Wij kijken onze ogen uit vanaf het dek. Het is is nog stukken goedkoper ook.’ Nog even wachten tot mei volgend jaar. Daar zijn de broodjes.