Omstanders bedankt

Column door Evelien Ribbens 

Het was een heel kort artikeltje op RTV Utrecht “61-jarige automobiliste rijdt over de hand van een 30-jarige fietsster”.
Niet iets wat het landelijke nieuws haalt, maar wel erg ingrijpend als het opeens over jezelf gaat.

In dit geval was ik die 61-jarige automobiliste, en die 30-jarige fietsster, die was er opeens.
Op een rotonde. Ze kwam van links en had voorrang. Ik lette erg goed op de tientallen kinderen die van rechts kwamen, op weg naar de middelbare scholen in Bilthoven.

Maar ik had blijkbaar niet naar links gekeken. Ik stond onmiddellijk weer op de rem. Maar de fietsster viel en kwam met haar pink onder mijn wiel terecht, bleek later.
Het was erg duidelijk dat het bijzonder pijnlijk was. Ik zette mijn auto aan de kant en belde 112.

Dit artikeltje gaat niet over de gevaarlijke rotonde of over hoe naar het is voor de dader en nog veel vervelender voor het slachtoffer, want er zat ook een mooie kant aan. De reacties van een aantal omstanders!

Op het moment dat de fietsster op de grond lag en ik mijn auto aan de kant moest zetten, gebeurde er heel veel.
Een van de vele scholieren vroeg : “Zal ik voor u opzoeken waar we hier eigenlijk zijn?”
“Graag,” antwoordde ik want van de stress was ik even kwijt dat ik midden op de rotonde Biltsche Rading- Groenekanseweg stond.

De ambulance zou komen, maar niet met spoed. Het verkeer kwam weer op gang.
Eén man bleef de hele tijd naast de fietsster op de grond zitten en hield haar goed vast.
Een andere bleef naast mij staan. Ik stond er vreselijk onhandig bij. Kon alleen maar denken “Was ik maar met de fiets gekomen, was ik maar vijf minuten later vertrokken, waarom keek ik blijkbaar niet naar links?”

“Hoe is het eigenlijk met jou?” vroeg de man die naast me stond. Wat een topvraag op zo’n moment. Hielp toch tegen mijn kolossale schuldgevoel.

Nadat de fietsster was afgevoerd door de ambulance, gingen de twee mannen weg. De man die op de grond gezeten had, vroeg “ Mag ik jou ook even een knuffel geven?” Dat mocht.

Attente scholier, twee aardige mannen en mevrouw die arts is en ook bij ons bleef: ik ken jullie niet, maar ontzettend bedankt voor jullie steun op zo’n stressvol moment.

e.ribbens@mensdebilt.nl