Cindy Jahreis
Cindy Jahreis Cindy Jahreis

Column Cindy Jahreis: Voorjaarschoonmaak

26 maart 2024 om 09:45 Column

Voorjaarschoonmaak

Niet alleen heeft de schoonmaaktornado toegeslagen in het land, ook in mijn huis ben ik als een wervelwind door de kamers heen gegaan. Het werd een trip down Memory Lane.

Gewapend met vuilniszakken en stofzuiger ben ik boven in de kamers begonnen. Bedden en kasten werden van de muur geschoven, lades omgekeerd. Lekker ongecontroleerd. Want als ik wat in de ene kamer tegenkom en naar de kamer breng waar het thuishoort, zie ik daar ook weer wat, dat daar niet hoort te liggen. Voor ik het wist lag de hele bovenetage overhoop. 

Een boek achter het nachtkastje dat ik vorig jaar heb gekocht en graag wilde lezen. Ik was dat al vergeten ‘Hé, daar zijn die inentingsboekjes van de kinderen! Afgelopen zomer kon ik ze niet vinden. Maar waar had ik ze ook al weer voor nodig?’ Ik besloot ze beneden in de la met belangrijke papieren te leggen, waar ik weer mapjes met foto’s vond. Foto’s van jaren geleden, leuk om al die momenten te herbeleven. Voor foto’s heb ik al een doos, dus weer terug naar boven. Voor ik het wist was ik een paar uur verder en niet veel opgeschoten.

Ik besloot het wat planmatiger aan te pakken. Een doos voor een tweede leven, een doos ‘eerst om me heen vragen’ een vuilniszak voor oude kleding. Hoe schattig en vooral hoe duur dat jurkje ook was… heel treurig… er in passen zal ik nooit meer, dus hup weg ermee! Een inbindapparaat voor de werkstukken van de kinderen, kan weg. Nog een hele zak met stoffen, waarmee ik een marktkraam kan vullen. Ooit zat ik ieder vrij uurtje achter de naaimachine, maar toegegeven, dat ga ik met zekere waarschijnlijkheid nooit meer doen. De batikstof en de Thaise zijde, dat van blauw naar paars verandert als het beweegt, blijven bewaard. Daar ga ik nog wel iets mee doen... denk ik …misschien… ooit.

Mijn opruimdag kwam traag op gang, maar toen de trein eenmaal op stoom was, ging het best goed. Bij alles wat ik handen kreeg, stelde ik mezelf de vraag: Ga ik hier nog iets mee doen? Heb ik het nodig? Pas ik het nog? Hoezo heb ik dit ooit gekocht? Huh, wat is dit? Wat doe ik met al die schoolboeken? Toen was het leuk, maar nu nog steeds? Een hele hoop vragen aan mezelf.

De kliko puilt uit. Beneden liggen dozen en zakken die een nieuwe bestemming krijgen. De tulpen schieten fier omhoog. Vogeltjes die fluiten in de vroege ochtend. Het zonnetje neemt voorzichtig de overhand.

Het is lente!

Cindy Jahreis is redacteur van deze krant

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie